De hele wereld is verdeeld in ‘vakjes’ of ‘tegeltjes’ van een square mile. De bedoeling is zoveel mogelijk tegeltjes te bezoeken, al ben je maar een paar meter binnen de lijntjes geweest, dat is genoeg. Doordat je zoveel mogelijk tegeltjes wilt bezoeken is het dus zaak je route goed te plannen. Het routeplannen is al een feestje op zich, zie het als een puzzel om zoveel mogelijk nieuwe tegeltjes te bezoeken in de minste of leukste kilometers.
Uiteindelijk kan je dus gaan voor de meeste tegeltjes, het grootste vierkant van tegeltjes (max square) of het grootste aantal aaneengesloten tegeltjes (max cluster).
Dit zijn allemaal weer klassementen die je op de webpagina van veloviewer kan bekijken, dat kan een wereldklassement zijn, maar ook een clubklassement van het Ledig Erf.
Het leuke is dat je iedere keer een nieuwe route hebt, je komt op plaatsen waar je normaal gesproken niet komt en soms is dat fijn en soms ook helemaal niet!! Je hebt gruwelijk lelijke wijken en industriegebieden in NL. Maar je komt ook pareltjes tegen. Sommige tegeltjes zijn uiteraard niet zo makkelijk bereikbaar, berucht zijn die in een weiland bij Woerden (al hebben de meesten die al gedaan), in de randmeren, maar ook in andere meren, daar kan je soms zwemmend nog wat bereiken. 
Maar ook de Harskamp op de Veluwe gooit veel roet in het eten, Nederlanders die daar geweest zijn, zijn op één hand te tellen. Schijnbaar is er 1 x per jaar een open dag op de Harskamp, maar met corona ging ie niet door.
Je kan behoorlijk fanatiek worden en steeds grensverleggender bezig zijn, wat mijzelf betreft stopt het bij het betreden van natuurgebieden. Een hekje overklimmen of door de modder ploegen zijn dan juist meer de uitdagingen.
Je kan meedoen door lid te worden van veloviewer: https://veloviewer.com/
Kost een tientje per jaar en geeft een hoop plezier.
Hans Schuurman